حسین خسروجردی متولد 1336 در تهران و فارغ التحصیل مقطع لیسانس رشته نقاشی از دانشکده‌ هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او موضوع گراست؛ به این معنا که خودآگاه یا ناخودآگاه در همه‌ی آثارش معیارِ مفهوم و معنا را در نظر دارد. تقریباً همه‌ی نقاشی های او «اسم» دارند و همین تکلیف مخاطب را از ابتدا با موضوع اثر روشن میکند. در آثارش، بخصوص آثاری که در اوایل انقلاب خلق کرده، دغدغه مفاهیم دینی و انسانی و فلسفی نمود دارد و دوست دارد مخاطبش را به مفاهیم عمیق جلب کند. همیشه «انسان» موضوع تابلوهای خسروجردی را اشغال کرده و نکته قابل توجه در انسانهای او بخصوص در تابلوهای متأخرش، هویت کلی گرایانه‌ آنهاست. به این معنا که آنها جنسیت مشخص و گاهاً حتی چهره هم ندارند. نسل هنرمندان بعد از انقلاب اسلامی به وجود حسین خسروجردی می بالد. نقاش، گرافیست و مجسمه سازی که افتخارات هنری بسیاری در کارنامه خود ثبت کرده است. او از پایه گذاران حوزه هنری انقلاب اسلامی و مؤلف کتاب “اصل فراموش شده” است.
از فعالیت‌های خسروجردی می‌توان به حضور او در ده ها نمایشگاه انفرادی و گروهیِ داخلی و خارجی و شرکت در رقابت‌های هنری ملی و بین‌المللی اشاره کرد که دست‌آورد آنها کسب عناوین و جوایز متعددی چون برگزیده سه دوره دوسالانه نقاشان ایران و جایزه بزرگ دوسالانه بین‌المللی شارجه بوده است.